MUTLULUK YETİNMEKTİR

Sarmal Eğrisi’nde Sirby’nin Mertcan’a tembihlediği bir cümle vardır: “Mutluluk yetinmektir.” Elbette ki her şeyi gören, bilen ve duyan bu muhteşem yapay zekâ yanılmış olamaz, değil mi?

Bilinenin aksine, insanların “mutluluk ihtiyacı” oldukça yeni bir kavramdır. Elbette insanlar her dönemde mutlu olmak istemiştir; ancak burada bahsettiğim şey, mutluluğun bir ihtiyaç haline gelmesidir. Çünkü barınma, yiyecek, su ve en önemlisi hayatta kalma gibi temel ihtiyaçlar söz konusuyken mutluluğa pek sıra gelmiyordu. Bu temel ihtiyaçlarını karşılayabilen insanlar zaten mutlu sayılıyordu. Hayatta kalabildiği için mutlu olan ataların torunları ise bugün, oldukça tamahkâr bir biçimde iyi bir ev, iyi bir araba ya da sosyal medyada paylaşacakları gösterişli bir tatil gibi şeylere sahip olamadıklarında mutsuz hissediyorlar. Üstelik, tüm bunlara sahip olsalar bile mutlu olamıyorlar; çünkü açgözlü insanoğlu her zaman daha fazlasını istemeye meyilli hale geldi.

Bunun bence iki temel nedeni var: konfor ve sosyal medyanın tetiklediği kıskançlık pandemisi.

Her zaman daha fazlasını isteyen materyalist bir insanın mutluluğunun sürdürülebilir olması mümkün değildir. Mutluluk, ancak şükretmeye dayalı bir ruh hâliyle mümkündür. Eğer gerçekten huzurlu olmak istiyorsak, bu gelip geçici dünyanın bize sunduğu en ufak nimetin, aldığımız nefesin bile farkında olmamız gerekir. Kıskanç olmadan, sahip olduklarımızla yetinerek, şükrederek yaşayabilmeliyiz.

Tabii ki insanlık içinde her zaman daha iyisini isteyen bireyler olmasaydı, bugünkü refah seviyemize ulaşamazdık. Bu bir suç değil. Ancak eğer bunu kıskançlıkla istiyorsak ve isterken elimizdekilerin değerini unutuyorsak, sonunda yalnızca kendimize zarar veririz.

Günümüz dünyasında özellikle sosyal medya, arzularımızı kontrolümüz dışına çıkarmış durumda. Kapitalizmle el ele çalışan bu düzen, sadece mevcut arzularımızı tetiklemekle kalmıyor, aynı zamanda bize yeni arzular da yaratıyor. Hiç bilmediğimiz, görmediğimiz bir şeyin arzusunu duyuyor; buna sahip olanları gördükçe, sahip olamadığımız için kahroluyoruz. Gerçekten bunun için çalışıp sahip olursak, içimizde biriktirdiğimiz o arzu kısa süreli bir hazza dönüşüyor. Ancak ne yazık ki bu haz çok kısa sürüyor. Sonrasında yeniden, yeni hazların peşine düşüyor ve onlara ulaşamadıkça yeniden mutsuz oluyoruz.

Dünyanın en gelişmiş yapay zekâsı olan Sirby, veritabanında bulunan onlarca düşünürün fikirlerini, Z kuşağının gayet cahil ve trendlere kapılmış bir temsilcisi olan Mertcan’a olabildiğince sade bir cümleyle anlatmaya çalıştı:

“Mutluluk yetinmektir.”

Epiktetos: “Özgürlük, insanların arzularının tatmin edilmesiyle değil; arzuların ortadan kaldırılmasıyla sağlanır.”

Buda: “Acıların kaynağı, arzu ve istektir.”

Diogenes: “En çok şeye sahip olan değil; en azla yetinebilen zengindir.”

SEO Keywords: mutluluk, yaşam felsefesi, kişisel gelişim, huzur, şükretmek, Sarmal Eğrisi, Sirby, arzular, sosyal medya ve mutluluk, daha fazlasını istemek, epiktetos, Buda, Diogenes, hayatın anlamı, içsel huzur, materyalist düşünce, kıskanmak, kapitalizm, mutluluk ve tatmin, zenginlik, konfor, dijital dünyada mutluluk, mutluluk üzerine düşünceler, arzuların etkisi, yaşamın anlamı, mutluluğun sırrı, içsel barış, felsefi düşünceler, mental sağlık, mutluluk felsefesi, arzuların kontrolü, hayatın değeri